Vrijwilligerswerk

hoihoi,

hierbij weer een update van mij. De eerste echte werkweek zit erop. Nog 3 dagen werk te gaan en dan is het al weer voorbij. De afgelopen week hebben we vooral veel blauwe bloemen onkruid bestreden. Deze plant verdringt de natuurlijke vegetatie (vooral mos en lage plantjes met bessen). Het grappige is dat deze plant geintroduceerd is om het nieuwe lava veld van 1973 te stabiliseren. Maar het is nu zo'n plaag geworden dat ze eraf willen. We hebben op één helft van het eiland gesproeid, maar op de ander helft van het eiland mag niet gesproeid worden. Dat houdt dus in dat men iedere zoveel jaar weer onkruid mag sproeien omdat de zaadjes toch weer uitspreiden. We vinden het werk dus behoorlijk onzinnig, maar toch zijn mensen blij dat het gedaan wordt. Regelmatig vragen voorbijgangers: Wat doen jullie? Als we dan uitleggen dat we de blauwe bloemen bestrijden dan vinden ze dat heel goed. Ach, men is gewoon niet zo slim hier. Doe het goed of doe het niet. Gelukkig is het maar 2 x 2,5 uur per dag, dus niet zo zwaar. ´s Middags hebben we genoeg tijd voor het zwembad (hebben jullie de foto's gezien???). Lekker in de warme baden en sauna :D . ´s Avonds ondernemen we ook vanalles. Dinsdagavond zijn we de Blatindur opgeklommen, dat is een ´berg´ van 273m hoog en is onderdeel van een oude kraterwand. Het pad omhoog was een smal schapenpad en het uitzicht geweldig! We hebben boven de zonsondergang gekeken (rond half 12) en via de kraterrand naar het dorp gelopen voor een lekker biertje/wijntje. Toen we om half 1 naar huis liepen was het behoorlijk aan het schemeren. Echt donker wordt het nog steeds niet.
Woensdagavond zijn we wezen paardrijden, op echte IJslandse paarden. In het begin was het vooral wennen, want die paarden dachten: ha, die toeristen zijn wij wel de baas. Nou, daar stak de eigenaar even een stokje voor en daarna ging de tocht echt van start. We zijn over de lavavelden gereden en zelfs bijna in de krater. De noordelijke flank van Eldfell is een beetje ingezakt namelijk. IJslande paarden kunnen wel 5 verschillende tempo's lopen. Gewoon staf, draf en gallop en dan nog 2 tempo´s daartussen in. Echt grappig. Langzaam lopen vonden de paarden maar niks dus was gingen we vooral in draf. Ik voel m´n bovenbenen nu nog :) .
Donderdagmiddag kregen we (eindelijk) ander werk te doen. Begin augustus is hier een festival en dit terrein ligt naast een steile helling waar nogal eens stenen naar beneden komen. Nu zijn ze hier een muur(tje) aan het bouwen om de ergste stenen tegen te houden. Wij mochten helpen met gaten opvullen en graszoden plaatsen. Hard werk, maar het gaf wel voldoening, want je bouwt ergens aan mee. Een ander voordeel was dat ook de locals mee hielpen en je dus echt iets samen met de mensen hier doet. Daar hoort ook gezellig kletsen bij natuurlijk (lees: hun de oren van het hoofd vragen). Planten spuiten is toch meer individueel werk, maar dit was echt leuk. De jeugd uit het dorp (vanaf 15 jaar) helpt iedere vakantie mee met buiten werkzaamheden, zo ook met deze muur. Voor hun is er niet veel anders te doen in de vakantie en om te zorgen dat ze niet gaan rondhangen en zich vervelen werken ze samen en voor de samenleving. Daar komt nog bij dat het werkloosheidscijfer in IJsland enorm laag is. Er zijn eigenlijk niet genoeg mensen om werk als muurtjes bouwen en planten spuiten te doen. Dat wordt dus door de jeugd en vrijwilligers gedaan. Ik zal binnenkort nog weer foto´s uploaden.

Vandaag, vrijdag, hebben we alleen in de ochtend gewerkt dus nu lekker vrij. Gaan zo nog een museum bekijken en voor de rest weet ik nog niet. Morgen gaan we op puffin-tocht met de boot. Die trip wordt ons aangeboden door de organisatie op dit eiland omdat we zo hard werken :) .

Gisteravond zijn we naar de volcano movie geweest. Daarin waren beelden van de uitbarsting van Surtsey, Eldfell en zelfs de Eyjafjallajokull van april te zien! Erg tof maar het kwam ook wel erg dichtbij, vooral de beelden van de Eldfell eruptie. Je ziet het dorp waarin je bent helemaal in puin. Toch wel een beetje beangstigend. Na de film ben ik nog het lavaveld opgeklommen om me voor te stellen hoe dat moet zijn geweest. Dat is bijna niet mogelijk omdat alles er nu zo vredig bij ligt...
Ow, ik heb de Eyjafjallajokull nu echt echt echt gezien. Eindelijk een avond zonder wolken richting de zuidkust van IJsland. Er is nog een heel klein beetje ijs zichtbaar, de rest is zwart van de as of weggesmolten. Ik heb iets gehoord van dat er weer stoom uit de vulkaan komt, maar echt zichtbaar was dit niet. Volgende week is deze berg mijn eerste stop. Op woensdag de 21e opent de nieuwe veerboot naar het vasteland. Donderdag is het kamp echt afgelopen, maar waarschijnlijk neem ik woensdag al de boot, gewoon om iets meer tijd te hebben om alle dingen te bekijken :) .

Tot zover mijn verslag over alle dingen die we hier doen en ons werk. Ik denk dat vrijwilligerswerk een nuttige besteding van je vakantie is. Alleen zijn we hier wel met heel weinig mensen en het is soms wel een beetje saai. Een ieder doet vooral z´n eigen ding en gesprekken zijn vooral small talk, dus over ´how is this in Holland´ of ´do you like ...´. Onze groepsleidster heeft nogal veel vrienden op facebook en overal en nergens en zit meer achter haar laptop dan niet de spanjaarde slapen vooral veel. De groep valt dus best wel tegen, dat vind ik erg jammer. Daar tegenover staat wel dat de omgeving geweldig is en ik me daarmee wel vermaak. Vooral met de verhalen van de mensen hier. Veel mensen hebben de uitbarsting in 1973 meegemaakt, vaak als kind zijnde. De eigenaar van de paardverhuur is zijn huis kwijtgeraakt aan de lava en de zus van de jongen die ons steeds met de auto naar ons werk brengt is in de nacht van de uitbarsting geboren. Ik vind het echt geweldige verhalen, maar voor de mensen hier zit er zoveel persoonlijk leed achter.

Ik zal een eind breien aan deze lange up-date :) . Ben druk bezig met plannen maken voor mijn weekje rondreizen langs de Zuidkust van IJsland. D´r zijn zoveel mooie dingen te zien, dat wordt nog lastig kiezen waar ik wel en niet heen ga.

Bless,

Annika