¡Hola! Me llamo Annika y yo vivo en Heredia.

Hola!

jaja, ik kan een beetje Spaans inmiddels :) . Heb deze week 5x 4 uur Spaanse les gehad. En jeetje wat een lastige taal. Maar stiekum is het ook wel heel erg leuk, in elk geval de lessen. De basis werkwoorden al hebben, zijn, willen, etc. hebben we geleerd en hoe je elkaar groet, beschrijft, zeggen waar je woont en hoe oud je bent zit er wel in. Woordenschat is een ander verhaal, ik ben heeeeel blij met m'n woordenboek, dat is mijn nieuwe beste vriend geworden ;) .
Vandaag had ik een soort tussentoets, kijken in hoeverre je de stof tot nu toe beheerst en ik had 93 uit 100 punten :) .
Ik heb geloof ik nog nooit een 9.3 op een taal gehad op school...
Nog 1 week Spaanse les te gaan en dan moet ik me toch redelijk kunnen redden. Als mensen langsaam spreken (dat is voor costaricanen best lastig) dan begrijp ik redelijk waar ze het over hebben, ik kan alleen niet in het Spaans terugpraten. Daarvoor hebben we gelukkig het Engels!

De talenschool heet Intercultura en zit aan de rand van het centrum van Heredia. Alles binnen loopafstand van huis en OVSICORI. De klassen zijn mini, 2 studenten en een leraar, dus bijna privé les. Buiten de lessen om waren er ook salsa- en kooklessen. Vooral salsadansen is erg tof! Ik heb 4 lessen gehad deze week. Je wordt wel duizelig van al dat gedraai... Woensdag was er kookles, we hebben ??? gemaakt (ik en namen onthouden zal wel nooit gaan gebeuren). Het waren maistortillas met kaas en frijoles (zwart bonen). Mjammie!

Omdat een nieuwe taal leren nogal veeeeeel energie vraagt (vooral mentale energie), heb ik dus niet zo heel veel stage gerelateerde dingen kunnen doen... beetje lezen en overleg gehad en dat was het wel. Maar aan de andere kant, Spaans leren gaat wel veel voordeel hebben de rest van mijn stage, dus in dat opzicht hoort het er gewoon bij :) .

Afgelopen zondag was er een soort reünie van mensen die de afgelopen jaren bij OVSICORI gewerkt hebben. Ik was ook uitgenodigd om mensen te leren kennen. Het was bij één van de medewerkers thuis in de tuin. We hebben een typisch costaricaanse lunch gegeten en verder veel gekletst. Uiteraard in het Spaans met zo nu en dan een Engelse vertaling. Er waren ook een paar kinderen meegekomen die 2 talig waren, dus die hebben mij Spaans geleerd, echt heel lief en best grappig. Kwamen ze met sandalen, slippers en sportschoenen aanzetten om uit te leggen wat de verschillen zijn. Ik noemde alles gewoon zapatos maar nee, het zijn ook 3 verschillende woorden.

Deze week (en komende weken) zijn er mensen van de universiteit van Dublin en Rome op bezoek om Turialba aan een grondige inspectie te onderwerpen. Turialba is al een tijdje erg actief en ze zijn 26 seismografen rondom de vulkaan aan het instaleren om zo de diepte en activiteit van de magma te bestuderen. Ook wordt het gas gesampled en gemeten. Ze blijven 3 weken en waarschijnlijk ga ik een paar dagen met Maria mee om te kijken hoe het er aan toe gaat en om te helpen. Lijkt me wel tof om te zien :) .

Voor de rest begin ik wel te wennen aan het costaricaanse leven. Alles gaat hier langzamer dan in NL, en stress is iets dat men niet kent. Dat is fijn maar soms ook best frustrerend. Maarja, iets met ce la vie (o wacht, dat is Frans). Mensen beloven je iets maar maken het vervolgens niet waar. En in plaats van dat ze zeggen: sorry, vandaag lukt het niet blijven ze zeggen: straks, straks (het beruchte mañana). Trouwens, mañana betekent niet alleen morgen, maar straks :) ). Costa Ricanen zijn zulke vriendelijke mensen dat ze geen nee willen zeggen, dus zeggen ze ja ook al kan/lukt het niet. Ook als je de richting vraagt op straat moet je aan minimaal 3 mensen vragen waar je heen moet. Als 2 daarvan dezelfde richting aangeven is de kans groot dat het de goede is. Klinkt raar, is echt zo!

Wat trouwens een verschikkelijk nieuws over de aardbeving en tsunami in Japan. Toen ik vanochtend de compu opstarte zag ik de waarschuwing op Google staan. De filmpjes van de tsunami zijn echt ongelofelijk, zoveel huizen en auto's er gewoon meegesleurd worden. Ook de pacifische kust van Costa Rica had een tsunami alarm. De verwachting was 10cm. hoog. Ik heb nog niets gehoord over schade en overstromingen. Heredia ligt hoog en droog (1200m hoogte) dus hier merken we er nix van, behalve dan dat de seismografen de bevingen netjes registreren en het tijdens de koffie pauze alleen maar over Japan ging.

Tot zover mijn update! Vanavond ga ik met Evelyn en Efrain uit eten om het begin van het weekend te vieren. Wat ik verder doe dit weekend, geen idee, ik zie wel :) .

Owja, voordat ik het vergeet, ik heb een CR mobiel nummer. Dus aub niet bellen/sms-en naar mijn NL nr want die doet het voorlopig niet. Mijn Cr nr is: 00506 - 86559218
¡Hasta la vista avispa!

Annika