Eerste dagen

Hola!

Hierbij weer een berichtje van mij. Ook al ben ik hier nog maar een paar dagen, voor mijn gevoel is het al veel langer :) . De jetlag is in geen velden of wegen meer te bekennen, dus dat is fijn. Inmiddels ken ik bijna iedereen hier op het OVSICORI. Gezellige mensen! Bij sommige zit wel een steekje los ;) . De sfeer is heel ongedwongen maar er wordt ook zeker hard gewerkt tussen de koffie en lunchpauzes door. Ik deel mijn kamer met Eveline, zij doet onderzoek in de seismologie. Omdat ze graag in het buitenland een phd wil doen is ze bezig Engels te leren. Dus wij zijn elkaars leraren. Het whiteboard staat vol met Engels-spaanse vertalingen van allerlei woorden die langs komen. Engrapadora is een stapler (nietmachine) en ceniza is ash (as). Disculpe is excuse me (sorry) en todo bien? is how are you? (hoe gaat het?).
Maandag begin ik met een 2 weekse taalcursus, dus dan zal mijn Spaans wel beter worden dan de paar losse woordjes die ik nu brabbel. De cursus is 4 uur in de ochtend, 5 dagen per week. Ook organiseert de talenschool danslessen, kookcursussen etc. Komende 2 weken ga ik druk bezig zijn, want naast taalles moet er ook gewoon gewerkt worden op het OVSICORI.

Ik woon nu tijdelijk in Maria haar huis, samen met Geoffroy en Casi (jeeh eindelijk kan ik hun namen wel onthouden...). We eten 's ochtends en 's avonds samen wat erg gezellig is. Casi is al vaker in Costa Rica geweest en kent veel plaatselijke recepten. Zo eten we veel rijst en bonen en plantanas (gebakken banaan) en salades en heeel veeel tropische vruchten. Mjammie, die zijn echt lekker. Papaya en ananas en water meloen en ??? onuitspreekbare vruchten met heerlijk vruchtvlees. Gisteravond hebben we maistortillas gebakken. Nix kant en klaar in de supermarkt halen, gewoon zelf maken en dan in de koekepan bakken. Over de supermarkt gesproken, het is erg grappig om daar rond te lopen. Zo wordt er melk in plastic zakken verkocht, werd er keiharde muziek gedraaid (ik waande me bijna in een apres-ski tent toen The final countdown gedraaid werd... ;) ). Er zijn een aantal grote supermarkten van het merk Pali maar ook veel kleine die niet veel groter zijn dan mijn kamer in casa confetti. Fruit, groente en rijst is allemaal heel erg goedkoop, maar dingen als vlees en zuivel een stuk duurder. Het is dus een walhalla voor de vegetarier en ik denk dat ik ook niet zoveel vlees zal eten. Alhoewel, niet zelf 's avonds thuis. Tussen de middag eet men hier ook warm (2 warme maaltijen per dag dus) en we gaan dan naar een klein restaurantje of de markt om Casado con pollo te eten. Dat is een bord met rijst en zwarte bonen, plantanas (gebakken banaan), een beetje pasta, salade en een kippepootje (of vis of varkensvlees). Een Casado is een typische lunch en errug lekker!

Op het OVSICORI heb ik tot nu toe vooral veeeeel gelezen. Ik had redelijk wat papers meegenomen en inmiddels nog meer gevonden. Ben aan het uitpluizen wat er allemaal in het meer en in het hydrothermale systeem van Poas gebeurt. En dat is nogal wat :) . Mijn bureautje is inmiddels bezaaid met papier en boeken en aantekeningen. Gelukkig heb ik een grote kamer hier!
Vanochtend heb ik foto's gemaakt van de weg van huis naar het OVSICORI. Krijgen jullie een beetje een idee van hoe Heredia eruit ziet. Het is een stad met ca. 30.000 inwoners en is een voorstad van de hoofdstad San Jose. In totaal wonen in de aglomeratie hier 2 miljoen mensen. Dus het is druk, veel verkeer en laag over vliegende vliegtuigen... Het vliegveld is hier een kwatiertje vandaan (helaas). Ik zal in NL in elk geval nooit meer klagen over vliegtuigen denk ik ;). Een ander klein minpuntje zijn de gaten in de weg. Het asfalt is prima in orde op de meeste plekken, maar vooral tussen asfalt en de stoep (als die er al is) en in de buurt van riolering en putten ontbreken nogal eens deksels (of die zijn er nooit geweest). Dus het is constant kijken waar je loopt, want het lijkt me geen pretje om in zo'n gat van soms wel een meter diep te vallen...
Morgen is het zaterdag en het plan is om dan een sight seeing Heredia te gaan doen. Kijken of ik een sim-kaart voor m'n mobieltje kan fixen en beetje op zoek gaan naar handige winkels. Warenhuizen zijn hier niet echt, voor elk iets is er weer een andere winkel. Dat heeft wel z´n charme maar je moet wel weten waar je moet zijn.

Ik zou ook nog het adres waar ik verblijf sturen. Dat moet ik nog ff uitvogelen. Ik heb wel een adres van het OVSICORI maar ik weet nog niet of prive post daar ook heen gestuurd kan worden. Straten hebben hier geen namen en huizen geen nummers. Een adres bestaat hier uit een beschrijving: 100m noord en 250m west van het postkantoor is bijvoorbeeld het adres van mijn talenschool :) . Als je dus niet weet waar het postkantoor is dan heb je wel een probleem. Gelukkig hebben we daarvoor google maps en google translate (postkantoor is Correo, en het Correo de Heredia is op Google maps te vinden).

Zo, ik heb nu wel weer genoeg getypt. Nog niet zoveel grote dingen mee gemaakt, maar wel heeel veeel nieuwe indrukken op gedaan. Hoop dat dat een beetje uit mijn verhaal naar voren gekomen is ;) . O wacht, ik heb nog niet eens verteld hoe het bussysteem in elkaar zit, dat komt later nog een keer, beloofd!

¡Hasta luego!
(betekent ook tot ziens of vaarwel)