Eindelijk maar toch!

Buenos dias todos y todas!

Goedemorgen iedereen! Jullie zullen je vast afvragen wat de titel nu eigenlijk betekend. Nou, eindelijk (maar toch) is de technicus van Dionex komen opdagen afgelopen week en je raad het al, de IC doet het, eindelijk maar toch! JEEH! Dat betekent dus dat ik eindelijk (maar toch) aan mijn hoofdproject kan gaan beginnen :) . Enige probleempje is dat het OVSICORI straks 2 weken dicht is en ik dus al mijn werk in de laatste 4 weken moet proppen... Maar ik zal ieg met resultaten thuis komen en dat is wat telt :) .

Sinds mijn vorige blog is er weer genoeg gebeurt. Zo ben ik afgelopen woensdag naar de krater van Turrialba geweest. Het was een beetje toeristje spelen want we hebben geen metingen gedaan, alleen wat kapotte meetaparatuur opgehaald (en dus van de gelegenheid gebruik gemaakt om de gigantische pitkrater te bekijken). Deze krater is een open conduit (schoorsteen) waardoor magmatische gassen de lucht in gaan. Deze gassen komen direct van de magma in de vulkaan, dus niet via een meer zoals in vulkaan Poás. De schatting is dat de magma op ca. 4 km diepte zit. Het was best indrukwekkend om zo dicht bij te komen, want deze pluim is vrijwel dagelijks te zien vanuit vrijwel heel CR (mits er geen wolken zijn). Vulkaan Turrialba is gesloten voor publiek, dus me=extra lucky :) . De gassen die uit de vulkaan komen zijn voornamelijk waterdamp, zwavelgassen en CO2. Ook zijn er zo nu en dan wolken van waterstofgas. Deze wolken zijn transparant en hebben een blauwachtige gloed. Het is een super turbulent systeem en je voelt je heel klein als je eronder staat!

Behalve werk en vulkanen heb ik met mijn gastgezin ook dingen ondernomen in het weekend. Zo zijn we naar Kunfu panda 2 geweest. We waren echter vergeten te vragen of het Spaans of Engels gesproken was... Het was dus die eerste dus de grapjes snapte ik niet echt, maar de strekking van het verhaal gelukkig wel. Goede reden om nog een x te gaan :) . Ook zijn we vorige week zondag met z´n allen wezen BBQ-en op de ´Finca de la UNA´. Dat is een recreatiegebied van de universiteit, waar ze sport en recratiefaciliteiten hebben. Omdat Hannia (mijn mama Tica) op de UNA werkt mogen we daar dus gebruik van maken. Ik ben hier ook al een paar keer met collega´s geweest om te fitnessen en voor pilates :) . Maar goed, de BBQ. Op z´n Costa Ricaans gaat dat toch iets anders: platanos en aardappelen op de gril, stukjes vlees met tortillas en tomatensla. Mjammjammjamm maar miste stiekum de sate wel ;) . Als toetje iets te veel marshmellows gegeten... Er was ook een beachvolleybal veld dus heb met mijn ´broers´ (woon met 4 jongens in het huis) tegen de Tico buren een paar potjes gespeeld. Helaas wel verloren maar was erg tof.

Afgelopen donderdagmiddag is mam aangekomen in CR. Samen met Jacky mam opgehaald van het vliegveld. Was erg leuk om mam weer te zien, maar stiekum ook wel beetje raar naar 4 maanden. Vrijdagochtend heb ik mam een rondleiding door OVSICORI gegeven en daarna de talenschool laten zien en lekker mais tortillas met kaas gegeten in de Mercado Central. Voor het weekend hebben we een auto gehuurd. Zaterdag zijn we naar het nationaal park Braulio Carrillo geweest. Daar hebben ze een kabelbaan door de canopy van het regenwoud. Die gaat heel erg langszaam waardoor je genoeg tijd hebt om de kruinen van de bomen te bekijken. En daar groeit meer dan je denkt! Was een leuke ervaring, helaas wel beetje prijzig, maar ja, dan moet je ook maar niet voor toerist spelen. ´s Middags nog een paar wandelingen gemaakt en lekker geluncht in soda ´Mirador´ op de noordflank van de cordillera central. Vanaf hier heb je een tof uitzicht over het Caribische laagland. Zondag zijn we naar vulkaan Poás geweest. Geoffroy en Casi (collega en zijn vriendin) zijn zondag ook mee gegaan, was erg gezellig. Het meer van Poás was errug rustig, nix geen gasgordijnen en alles (stiekum beetje saai), maar was wel tof om mam de vulkaan waaraan ik werk te laten zien :) . Casi is een echte vogel liefhebber dus behalve vulkanen ook veel vogels gezien, vooral kolibries. Nadat we het Botos meer gezien hadden (het niet actieve meer) zijn we nog even terug gegaan naar Laguna Caliente voor een laatste blik. Nu bleek het meer toch iets meer te ontgassen, waarschijnlijk omdat de zon het oppervlaktewater iets verwarmd had (dat is de hypothese van Geoffroy en mij). En toen, net voordat we weg wilden gaan, was er een grote phreatic eruption van ca. 100m hoog. Echt super tof om te zien. Hij was niet zozeer heel hoog, maar naar mijn idee vooral breed. Alhoewel een deel door de gaspluim verstopt was. Dus ik en Geoffroy blij dat laguna Caliente nog steeds actief is (we maakten ons bijna zorgen ´s ochtends) en mam en Casi blij dat zij ook een keer een phreatic eruptie gezien hebben :) .
´s Middags zijn we naar Sarchi gereden, het kunstenaars dorp van CR. Hier hebben ze de grootste ox-car ter wereld die met de hand geverfd is. We hebben ook een workshop bezocht waar mensen aan het verven waren. Daarna naar Alajuela gereden om Alfred te bezoeken, de NL-er waar oma en Ina hun vakantie doorgebracht hebben. Hier koffie gedronken en NL stroopwafels gegeten, mjammie!
Was een leuk weekendje met de auto door de bergen crossen en een goede ´try-out´ voor de 17-daagse rondreis met mam die volgende week begint!

Deze week nog ff 5 dagen hard aan de slag, hopelijk grotendeels in het lab en met de IC. Maarja, dit is CR en mañana is berucht, dus ik houd een slag om de arm, we zullen zien (vamos a ver)!

Pura Vida!

Annika