Onontdekte Maya-ruines in Copan...

Hola amigos y amigas!

Aan al het moois komt een einde, zo ook aan mijn rondreis in Guatemala.De tweede week is echt voorbij gevlogen. Na het bezoek aan Pacaya maandag heb ik contact gezocht met de universiteit hier om Fuego te bezoeken. Via facebook was ik met Gustavo in contact gekomen, de vulkanoloog die Fuego in de gaten houdt. Helaas had hij geen tijd om te gaan, maar hij had geregeld dat Edgar, de persoon die permanent op het observatiorium zit, mij op zou komen halen in Esquintla, een stadje een uur hier vandaan. Ik moest alleen zelf nog regelen dat ik in Esquintla kwam. Gelukkig werken alle publieke bussen in centraal amerika hetzelfde, na wat navragen wist ik waar de bus zou vertrekken. Dinsdagochtend stond ik met een rugzak vol warme kleding en eten + 3 liter water op de bus te wachten, die warempel na een half uur ook echt kwam (is toch altijd afwachten zo zonder officiele bushaltes enzo). Als lang en blond persoon ben je toch altijd een bezienswaardigheid, zo niet meer in deze bus, want toeristen gebuiken de bussen hier amper, die gaan allemaal met shuttlebusjes. Edgar stond al op mij te wachten (niet dat ik hem kende, maar hij had een oranje hesje aan zoals afgesproken, erg fijn!). Vanuit Esquintla moesten we een ander bus nemen naar Santa Lucia, en vanafdaar nog een bus naar Morelia, een klein dorpje halverwege de flank van Fuego. Vanaf hier was het nog een half uurtje lopen naar het observatorium. 4 uur na mijn vertrek uit Antigua waren we er. Wat een reis. Wel super tof, echt Guatemala zonder toeristen. Hobbelige wegen en met de gammele bus dwars door riviertjes. De mensen in de bus waren maar wat nieuwsgierig wat ik kwam doen, dus veel Spaans gekletst :) .

Het observatorium is eigenlijk gewoon een huis, met keuken, aantal slaapkamers met stapelbedden en een badkamer en een ruimte met een aantal computers en een grote verzameling stenen en as van de vulkaan. Veel meer apparatuur hebben ze niet, iets met geldgebrek. Vanuit het observatorium heb je een prachtig zicht op de vulkaan, de krater is hemelsbreed ongeveer 3 kilometer weg. Helaas had ik nogal pech met het weer en begon het tegen 3 uur te plensen, dit ging door tot 3 uur 's nachts. De stroom viel al snel uit, dus werd het pikkedonker... Dat werd avondeten bij kaarslicht en bij gebrek aan vulkaanzicht maar veel praten over de vulkaan en geporbeerd uit te leggen wat ik in Mexico gedaan had. Tegen 5 uur klaarde het op en met de opkomende zon toch nog super mooi zicht gehad. Ongeveer 2 weken geleden zijn er een aantal lavastromen uit de krater tekomen, die zag je nu mooi. Niet als rood gloeiende rivieren, maar als witte tongen op de berg. Ze waren wit vanwege het regenwater dat aan het verdampen was op de nog hete lavastenen! Super tof om te zien. Ook had de krater nog een aantal explosies in petto! Ondanks het niet zo mooie weer was het super geslaagd :) .
Met de bus weer terug (nu in mijn uppie) om in Antigua er achter te komen dat mijn shuttle naar Copan een dag vertraagd was. Blijkt dat ze me een dag lang hebben lopen zoeken om dit te vertellen... (had toch echt doorgegeven dat ik naar Fuego was, maar iets met communicatie). Dus ik had onverwacht een dagje vrij! Das in Antigua geen probleem, beetje rondlopen over de markt, boekje lezen in het zonnetje, terrasje zitten... ;) .

Woensdagochtend om 4 uur! vertrok de shuttle naar Copan, Honduras. Pfff dat was een lange rit, bijna 7 uur. De grensovergang ging weer verrassend makkelijk, en weer 2 stempels rijker in mijn paspoort :) . Copan is een toeristenstadje 15 kilometer van de grens met Guatemala en vooral bekend vanwege de vele Mayaruines in het dal hier. Het dal is behoorlijk breed en de grond erg vruchtbaar. Er wonen veel buitenlanders in Copan, vooral Europeanen. Het leukste hiervan was dat er een restaurantje van een Nederlandse vrouw was (en Hondureense man) en zij hadden broodje hagelslag op het menu staan! Mjammie dat was lekker ontbijten :) . Voor de rest viel het me op dat er nogal wat grote auto's rondrijden en sommige mensen best rijk waren (voor het op armste land van Centraal Amerika). Later kwam ik erachter dat dat door de drugshandel komt, Copan blijkt een van de belangrijkste doorvoerhavens te zijn... Gelukkig nix van gemerkt als toerist zijnde.

Maar goed, Copan = Mayaruines. Copan was de meest zuidelijk/westelijk gelegen stad van het Mayarijk. In deze stad hebben 16 koningen geregeerd tijdens de klassieke maya periode. Deze koningen hadden een groot religieus centrum met tempels en pyramides gebouwd. Een van deze tempels heeft de beroemde 'trap van de inscripties', een trap met daarop meer dan 2000 hieroglyphen die de geschiedenis van de stad en de koningen verteld. Voor archeologen een schat aan informatie dus! Ook zijn onder een aantal van de temples oudere tempels gevonden die nog in heel goede staat waren. Er zijn tunnels gegraven in de ruines om die oude tempels te onderzoeken. Ben niet in die tunnels geweest, daarvoor vroegen ze iets te veel geld vond ik. Wel hadden we (ik en een Zwitsers stel) een gids ingehuurd om ons rond te leiden (wat achteraf een goed idee bleek te zijn geweest, want spraken met mensen zonder gids die de ruines tegen vonden vallen, de verschillende bouwwerken zeggen zonder uitleg niet zoveel en de tempels zijn niet zo hoog en indrukwekkend als in Palenque en Calakmul). Waar Copan nog meer bekend om is zijn de steleas. Dat zijn rechtopstaande stenen met daarop inscripties en afbeeldingen van koningen, hun voorouders en andere dingen. In alle Mayasteden zijn deze gevonden, maar in Copan hadden de beeldhouwers bijzondere gaven, want de stelea waren in 3D, het waren bijna standbeelden zo mooi en diep waren de details. En dat uit een stuk steen gehakt, zonder metalen voorwerpen...

Tot zover de archeologische site waarvoor je moet betalen. Eigenlijk is dit maar een ministukje van het oude Copan, alleen het oude religieue centrum. Het leven van de mensen vond buiten dit centrum plaats. De koning en andere edelen/hooggeplaatste mensen hadden stenen huizen waarvan de restanten op veel plekken in het dal gevonden kunnen worden. De gewone werklui woonde ws in houten of adobe huizen en daarvan is niets meer over. Ook is er een plek in het dal dat 'los zapos' heet (de padden). Dit was een plek waar de vruchtbaarheid van het land (en de mens?) geeerd werd. Een grote pad is uit een steen gehakt en er lag een beeld van een zwangere vrouw (gehakt in een steen) op de grond. De gids vertelde dat dit maar een van de vele plekken in het dal is, nog regelmatig worden er nieuwe plekken ontdekt. Elk hoopje stenen is een ruine zeg maar. Ook nam de gids ons mee naar een plek waar een aantal heuvels van ca 20m hoog lagen rondom een vlakte waar een riviertje doorstroomde. Toen hij zei dat de heuvels oude tempels waren geloofde ik dat eerst niet, totdat hij de typische rechthoekige stenen liet zien waaruit de tempels opgebouwd waren... Bizar, er grazen nu gewoon koeien op! Deze site was net een week daarvoor ontdekt door een groepje archeologen, wel cool toch :D .

Tijdens het wandelen langs alle sites bedacht ik me opeens het volgende. Op een bepaald moment (700-800nChr) verdwijnt het grootste deel van de Mayasteden en lijkt het alsof het Mayarijk ineen stort. Tot vandaag is het een groot raadsel hoe dit kan. De gids (een Belg overigens) vertelde dat waarschijnlijk alleen de religieuze centra instorten, niet dat alle Maya verdwenen. Dus het maken van nieuwe tempels en stelea met hierop hieroglyphen (en dus het enige overgebleven schrift van de Maya) stopte. Droogte, oorlogen, vanalles is al genoemd. Wat er ook gebeurt is, de mensheid verloor het vertrouwen in de koningen en priesters, en de religieuze centra stortten in. Toen bedacht ik me, dat is wel te vergelijken met de ontkerkelijking in Nederland. Stel nou dat wij ook niet konden schrijven en alleen de kerken doopregisters, heiligverklaringen en andere wonderen zouden bijhouden, dan zouden archeologen die 1000 jaar later Europa bestudeerden hetzelfde vinden als hier: Een religieuze beschaving met bizarre rituelen die groeit, groeit, groeit en dan opeens afneemt en vrijwel geheel stopt. Niet dat alle mensen opeens verdwenen of doodgingen, alleen de mensen die konden schrijven of beelden konden maken stopten om dat te doen. Wij normale stervelingen laten alleen wat rommel als plastic en glas achter, nix waar de archeologen van de toekomst iets mee kunnen... Dus lijkt het alsof het volk geheel verdwenen is, maar dat toch niet zo is. Tot zover mijn gedachtenspelletje :) .

Behalve ruines genoeg andere dingen gedaan in Copan.
Woensdagmiddag paardje gereden naar een dorpje in de buurt (auwauw spierpijn!) en donderdagmiddag naar hotsprings in de jungle geweest. Wow wat een mooie hotsprings, de mooiste waar ik tot nu toe geweest was. Alles was kleinschalig met alleen kleine hottops naast de rivier. Het bronwater was 85 graden! en moest dus met koud water vermengd worden. Het geheel was aangekleed als de Maya-onderwereld, daar waar de jaguars in het water zwemmen met de zon in hun bek. Ik vraag me nog steeds af waar het bronwater vandaan komt, aangezien er geen vulkanen in de buurt zijn... Wikipedia was hier niet behulpzaam hier, dus het blijft nog ff een raadsel :) .

In Copan waren gezellige mensen, heb veel met het stelletje uit Zwitserland opgetrokken en vandaag met mensen uit Belgie en Denemarken. De meeste excursies had ik via het ViaVia-cafe geregeld, een restaurant/hotel beheerd door Belgen. Als jullie ooit naar Copan gaan is dit echt een aanrader. De eigenaar (Geert) kent ongeveer het heel dorp en weet veel over de sites. Een betere gids kun je je niet wensen bijna (lees bovenstaande). Ook hebben we tijdens de wandeling/tour veel over het leven in Honduras en de drugsproblemen gehoord. Zelf heeft hij ook veel gebackpacked vroeger en hij had nogal wat comments op het aso-gedrag van veel backpackers tegenwoordig. Een enorm inspirerend persoon zullen we maar zeggen :) .

Nu ben ik weer in Antigua, morgenvroeg naar het vliegveld en dan naar Costa Rica! Maandagochtend om half 9 word ik op het OVSICORI verwacht... Zin in!

Gefeliciteerd met het doorworstelen van deze wederom lange update!

Hasta la vista,

Annika